十年経ったら
今日のこと　忘れてしまうかな
桃色の花が上着のフードに忍び込んで
折り重なった

ถ้าเวลาผ่านไป 10 ปีแล้ว
คงลืมเรื่องราวในวันนี้ไปแล้วล่ะมั้ง
ดอกไม้สีชมพูแอบเข้าไปในเสื้อแจ็คเก็ต
ทับถมกันไปเรื่อย ๆ

二十年経っても
今日のこと　忘れたくないけど
鈍行列車は僕を乗せたまま駆け出して
君が泣き出した

20 ปีผ่านไปแล้ว
แต่ยังไม่ลืมเรื่องราวในวันนี้
รถไฟขบวนธรรมดาวิ่งออกไปพร้อมกับฉัน
เธอร้องไห้ออกมา

花びら　はらはら
まるで僕らは初めから
全てを失うために生まれたみたいだな

กลีบดอกไม้ร่วงหล่น
ราวกับว่าเหมือนพวกเราเกิดมาเพื่อสูญเสียทุกอย่างไปตั้งแต่ต้นเลยนะ

三十年経ったら
面影も褪せてしまうかな
よく見れば鏡の奥に立っている僕だって
あれ？
誰だっけ？

ถ้าเวลาผ่านไป 30 ปีแล้ว
ภาพจำในอดีตก็คงจางลงไปแล้วล่ะมั้ง
ถ้ามองดี ๆ ภาพลึก ๆ ในกระจกนั่นฉันยืนอยู่
เอ๊ะ
นั่นใครน่ะ

四十年たったら
もしかして骨だけになるかな
葬儀の列に君が来たところで
遅いって
もう灰になった

ถ้าเวลาผ่านไป 40 ปีแล้ว
เป็นไปได้ว่าเราคงเหลือแต่กระดูกแล้วล่ะมั้ง
เธอเพิ่งมาถึงงานศพ
ช้าไปหน่อย
เหลือแต่ขี้เถ้าแล้วล่ะ

花びら　はらはら
まるで僕らは初めから
全てを失うために生まれたみたいだな

กลีบดอกไม้ร่วงหล่น
ราวกับว่าเหมือนพวกเราเกิดมาเพื่อสูญเสียทุกอย่างไปตั้งแต่ต้นเลยนะ

今なら　未だ未だ
そうさ　僕ら
この場所から　全てを失うために
全てを手に入れようぜ　ほら

ถ้าตอนนี้ล่ะก็ ยังหรอก
ใช่แล้ว พวกเรานั้น
สุดท้ายเราก็สูญเสียทุกอย่างไปจากสถานที่แห่งนี้
เก็บทุกอย่างเอาไว้กันเถอะ ดูสิ

เนื้อเพลง: uta-net
แปลตามความเข้าใจของ elvinXCs