ในดินแดนแห่งความจริง ทุกอย่างเปลี่ยนผัน
และโชคชะตากับคนเรา ไม่เคยได้คุยกัน

現実の世界では 全てが変わった
運命と人間は決してお互いに話さない

มันไม่ยอมบอกให้ใครรู้ก่อน
ว่าจะเสีย อะไรไปเมื่อไร

誰にも通知しない
いつか何かを失うかどうかは

อย่างวันนั้น ฉันไม่รู้จริงๆ
ว่ามันเป็นวันสุดท้ายที่ได้เจอกัน
เธอกับฉัน จะไม่ได้พบกันต่อไป

あの日さ　僕は本当に気つけなかったんだ
君に会うことができた最後の日になった
僕らはそれからもう出会わない

ถ้าหากเพียงได้รู้ ว่ามันจะเป็นครั้งสุดท้าย
ฉันก็คงทำได้ดีกว่า แค่พูดทักทาย

最後の日だったと知っていたら
あいさつより上手くできた

แต่เพราะฉันไม่รู้ ความรู้สึกที่ควรจะอยู่
ในประโยคสุดท้าย เธอไม่เคยได้ยิน

知らなかったので
最後の文にあるべき気持ち　君は聞いたことがなかった

วันเวลาที่ดี ๆ เมื่อเกิดขึ้นซ้ำ ๆ
มันก็ทำให้เราลืมว่าต้องจบลงสักวัน

何度も起こった嬉しい頃は
いつか終わることを忘れさせて

ทั้งที่มีโอกาสทำทุกอย่าง ที่ใจคิดตั้งมากมาย
แต่ว่าฉันก็ไม่เคยได้ทำ เพราะคิดว่าทำมันเมื่อไรก็ได้
ในวันนี้ มันไม่มีความหมาย

やりたい事がたくさんあるのに
いつでもできると思っていたから　何もしなかった
今日は意味がない

ถ้าหากเพียงได้รู้ ว่ามันจะเป็นครั้งสุดท้าย
ฉันก็คงทำได้ดีกว่า แค่พูดทักทาย

最後の日だったと知っていたら
あいさつより上手くできた

แต่เพราะฉันไม่รู้ ความรู้สึกที่ควรจะอยู่
ในประโยคสุดท้าย เธอไม่เคยได้ยิน

知らなかったので
最後の文にあるべき気持ちが…

จึงอยู่กับฉันมาถึงวันนี้ จนถึงตอนนี้
ตอนที่ฉันพูดกับเธอไม่ได้

今日まで、今まで僕に残ってる
今は君に話さない

และไม่ว่าฉันพยายามมากแค่ไหน
ทุกครั้งก็จบด้วยการร้องไห้

それに　どんなに一生懸命頑張っても
結局のところは泣くんだ

ถ้าหากเพียงได้รู้ ว่ามันจะเป็นครั้งสุดท้าย
ฉันก็คงทำได้ดีกว่า แค่พูดทักทาย

最後の日だったと知っていたら
あいさつより上手くできた

แต่เพราะฉันไม่รู้ ความรู้สึกที่ควรจะอยู่
ในประโยคสุดท้าย เธอไม่เคยได้ยิน

知らなかったので
最後の文にあるべき気持ち　君は聞いたことがなかった