ในดินแดนแห่งความจริง ทุกอย่างเปลี่ยนผัน
และโชคชะตากับคนเรา ไม่เคยได้คุยกัน

In the real world, everything has changed.
Destiny and humans never talk to each other.

มันไม่ยอมบอกให้ใครรู้ก่อน
ว่าจะเสีย อะไรไปเมื่อไร

It never notifies anyone
if they will lose something someday.

อย่างวันนั้น ฉันไม่รู้จริงๆ
ว่ามันเป็นวันสุดท้ายที่ได้เจอกัน
เธอกับฉัน จะไม่ได้พบกันต่อไป

Like that day, I really didn't know
That it was the last day I could meet you.
You and I would never meet again.

ถ้าหากเพียงได้รู้ ว่ามันจะเป็นครั้งสุดท้าย
ฉันก็คงทำได้ดีกว่า แค่พูดทักทาย

Only if I had known that it was the last time,
I would have done better than greetings.

แต่เพราะฉันไม่รู้ ความรู้สึกที่ควรจะอยู่
ในประโยคสุดท้าย เธอไม่เคยได้ยิน

But I didn't know.
The feeling that should be in the last sentence, you've never heard.

วันเวลาที่ดี ๆ เมื่อเกิดขึ้นซ้ำ ๆ
มันก็ทำให้เราลืมว่าต้องจบลงสักวัน

A good time that happened repeatedly
makes me forget that it will end someday.

ทั้งที่มีโอกาสทำทุกอย่าง ที่ใจคิดตั้งมากมาย
แต่ว่าฉันก็ไม่เคยได้ทำ เพราะคิดว่าทำมันเมื่อไรก็ได้
ในวันนี้ มันไม่มีความหมาย

Though I have chances to do many things I wanted,
I've done nothing because I'd been thinking that I could do it anytime.
It's over today.

ถ้าหากเพียงได้รู้ ว่ามันจะเป็นครั้งสุดท้าย
ฉันก็คงทำได้ดีกว่า แค่พูดทักทาย

Only if I had known that it was the last time,
I would have done better than greetings.

แต่เพราะฉันไม่รู้ ความรู้สึกที่ควรจะอยู่
ในประโยคสุดท้าย

But I didn't know.
The feeling that should be in the last sentence...

จึงอยู่กับฉันมาถึงวันนี้ จนถึงตอนนี้
ตอนที่ฉันพูดกับเธอไม่ได้

is still with me until today, until now,
now that I cannot talk to you.

และไม่ว่าฉันพยายามมากแค่ไหน
ทุกครั้งก็จบด้วยการร้องไห้

And no matter how hard I try,
ended up I cried.

ถ้าหากเพียงได้รู้ ว่ามันจะเป็นครั้งสุดท้าย
ฉันก็คงทำได้ดีกว่า แค่พูดทักทาย

Only if I had known that it was the last time,
I would have done better than greetings.

แต่เพราะฉันไม่รู้ ความรู้สึกที่ควรจะอยู่
ในประโยคสุดท้าย เธอไม่เคยได้ยิน

But I didn't know.
The feeling that should be in the last sentence, you've never heard.